Ks. Antoni Materny [1] administrator od 1 V 1945 do X 1948 roku

Antoni Paweł Materny urodził się 19 maja 1896 roku we wsi Strożyska w powiecie buskim w diecezji kieleckiej jako syn Kacpra i Konstancji z Kowalczewskich. Ojciec jego był sekretarzem gminy Drugnia. Antoni miał siedmioro rodzeństwa. Do szkoły powszechnej uczęszczał w Pierzchnicy koło Buska, zaś w latach 1906 – 1912 kończył gimnazjum w Pińczowie, po wstąpił do Seminarium Duchownego w Kielcach. W czasie wojny wraz z bratem i siostra znalazł się w Rosji, gdzie w Petersburgu został przyjęty do miejscowego Seminarium Duchownego, które w 1916 roku ukończył. Powrócił do Kielc, gdzie 29 września 1918 roku otrzymał święcenia kapłańskie.

Pracę duszpasterską rozpoczął od wikariatów w Zagórzu i Kromołowie, gdzie przebywał przez pięć lat. W 1923 roku otrzymał samodzielną placówkę jako proboszcz w Skarżycach. W wyniku podziału administracyjnego będąc na tej parafii znalazł się w nowo utworzonej diecezji częstochowskiej. W 1029 roku ze Skarżyc przeniósł się na probostwo w Ostrówku, a w 1035 roku został proboszczem parafii Krępa-Kodrąb, tam zastała go wojna i okupacja 1939-1945.

Po wyzwoleniu przybył 27 marca 1945 roku do Płocka, gdzie otrzymał 28 kwietnia tegoż roku opiekę duszpasterską nad parafią Szczutowo w dekanacie sierpeckim. Doszło do tego po wyjednaniu zgody biskupa ordynariusza Teodora Kubiny, aby przez okres trzech lat mógł być zatrudniony w diecezji płockiej. Obowiązki administratora objął 1 maja. Trzyletni pobyt ks. Materny w parafii szczutowskiej nie był zbyt pomyślny co do postępu w pracach duszpasterskich. Choć spełniał najważniejsze obowiązki kapłańskie i proboszczowskie, zbyt wiele czasu i uwagi poświęcał sprawom gospodarstwa, które prowadził i które mocno go absorbowało.

Niezbyt zadowolony z pobytu w Szczutowie czynił starania o wyjazd do Argentyny, gdzie mógł pracować wśród Polonii.  W związku z tym kierował pisma zarówno do biskupa płockiego Augusta Zakrzewskiego, jak i prymasa Augusta Hlonda. Kiedy zamiary te nie mogły być zrealizowane, rozpoczął starania o przydział pracy na Ziemiach Odzyskanych. Niestety i w tym przypadku władze kościelne nie wyraziły na to zgody. Powodem takiego zachowania ks. Materny było, jak się wydaje, zbyt swobodne traktowanie przyjętych obowiązków, brak gorliwości i wytrwałości w pracy parafialnej.

W październiku 1948 roku otrzymał w administrację parafię Kurowo, także w dekanacie sierpeckim. I tu niezbyt gorliwie zajmował się sprawami duszpasterskimi, a więcej interesowały go sprawy gospodarcze. Po trzech latach pracy, ze względu na lepsze warunki rolne poprosił o probostwo w Sokołowie. Choć nie otrzymał Sokołowa, biskup Zakrzewski w grudniu 1953 roku przydzielił mu tymczasowo administrację sąsiedniej parafii w Goleszynie, gdzie obowiązki te sprawował do 20 lutego 1955 roku, to jest do śmierci ks. Józefa Wisińskiego, proboszcza goleszyńskiego.

Wizytacja pasterska w Kurowie w roku 1962 stwierdziła, że stan zdrowia ks. Materny w budził coraz większy niepokój z powodu choroby Parkinsona. 7 kwietnia 1963 roku zwolniony został z obowiązków administratora parafii Kurowo z powodu osłabionego zdrowia i w konsekwencji znacznego ograniczenia zdolności do prowadzenia w sposób wydajny samodzielnej placówki duszpasterskiej. Zamieszkał na terenie Wyższego Seminarium Duchownego w gmachu księży profesorów. Tu po 18 latach pracy w diecezji płockiej mógł spokojnie dożywać, wypełniając czas lekturą teologiczna i nauką języków obcych, do których miał szczególne upodobanie. Mimo kłopotów ze zdrowiem lubił towarzystwo księży i alumnów, którzy otoczyli go opieką Chętnie wdawał się w pogawędki dzieląc się wiadomościami i refleksjami z przeczytanej lektury. Przez kilka lat msze św. odprawiał w pobliskim kościele św. Jana Chrzciciela, później w kaplicy sióstr pasjonistek, w domu, w którym mieszkał. Kiedy stan zdrowia znacznie się pogorszył, przez ostatnie dwa lata doznawał troskliwej opieki siostry pasjonistki – pielęgniarki. Zmarł 20 maja 1969 roku. Ciało ks. Materny złożono w grobie na miejscowym cmentarzu, po prawej stronie kaplicy cmentarnej. Żył lat 73, w tym 51 w kapłaństwie.

[1] Na podstawie biogramu Ks. Michała Mariana Grzybowskiego. [w:] Ks. M. M. Grzybowski, Duchowieństwo Diecezji Płockiej, wiek XX, Płock 2007, t. 1 cz. 1 s. 347-348.