Ks. Czesław Głowacki [1] proboszcz od IX 1962 do IX 1965 r.

Czesław Głowacki syn Alfonsa i Katarzyny Niedzielko urodził się 9 lutego 1926 r. we wsi Karpowicze parafii Suchowola. Rodzice posiadali średniej wielkości gospodarstwo rolne. Był najmłodszym z rodzeństwa, miał sześć sióstr starszych od siebie, z których Stanisława wstąpiła do klasztoru sióstr kapucynek w Przasnyszu.  Naukę w szkole powszechnej pobierał w Karpowiczach i Suchowoli, liceum ogólnokształcące ukończył w 1950 r. w Grajewie. Po otrzymaniu matury złożył dokumenty na politechnice Gdańskiej, zdał wymagane egzaminy i został przyjęty. Będąc pod wrażeniem posługi siostry Stanisławy w Przasnyszu podjął decyzję o wstąpieniu do Seminarium Duchownego w Płocku. Podczas studiów wykazywał wiele gorliwości i życzliwości dla swoich kolegów. Pełnił obowiązki ceremoniarza biskupiego.

Święcenia kapłańskie otrzymał 11 lutego 1956 roku w katedrze płockiej z rak biskupa Tadeusza Zakrzewskiego. Po odprawieniu prymicji w Suchowoli objął obowiązki wikariusza w Winnicy, gdzie wespół z ks. kan. Feliksem Malinowskim proboszczem winnickim obsługiwał parafie w Pokrzywnicy i Smogorzewie. W 1958 r. otrzymał samodzielny wikariat w Osuchowie w parafii Poręba, gdzie w pracy duszpasterskiej pomagał emerytowanemu ks. Władysławowi Deludze.

W 1962 roku otrzymał samodzielna parafię jako proboszcz w Szczutowie w dekanacie sierpeckim, gdzie pracował trzy lata. Oprócz duszpasterstwa podjął prace elektryfikacyjne kościoła, remontował drewniany kościół, uporządkował cmentarz.

W 1965 r. został proboszczem parafii Pniewo w dekanacie pułtuskim. Tu również podjął się prac remontowych kościoła, aktywizował parafian do modlitwy różańcowej, nabożeństw majowych, czerwcowych, wspólnie z parafianami pielgrzymował do Częstochowy. W uznaniu zasług w 1972 r. został odznaczony przez biskupa B. Sikorskiego kanonią honorową kapituły katedralnej i mianował dziekanem pułtuskim.

W latach 1974 – 1976 pełnił obowiązki dyrektora ekonomicznego w Seminarium Duchownym w Płocku. W tym czasie rozpoczął prace remontowe w gmachu Seminarium i mieszkaniach księży profesorów.

W 1976 r. otrzymał probostwo i dziekanię w Ciechanowie. Tu również jako kapłan godzący pracę duszpasterską jako patron wielu wydarzeń, opiekę nad emerytem seniorem oraz posiadający niezwykły dar organizacyjny podjął się trudu kapitalnych remontów oraz budowy nowych obiektów, w tym rozpoczęcie budowy i utworzeniem nowej parafii pw. św. Piotra.

W 1989 r. otrzymał probostwo w Długosiodle i tu również opiekował się ks. emerytem Wincentym Bronowskim. 26 marca 2010 r będąc kierowcą uczestniczył w wypadku drogowym. W wyniku tego wypadku doznał obrażeń wewnętrznych i zewnętrznych. Miesięczny pobyt w szpitalu w Ostrołęce nie przyniósł poprawy w stanie zdrowia księdza. Został przewieziony do Hospicjum św. Ducha w Łomży, gdzie zmarł 23 czerwca 2010 r.  Pochowany został na cmentarzu w Długosiodle. Żył 81 lat w tym 54 lata w kapłaństwie.

[1] Na podstawie biogramu Ks. Michała Mariana Grzybowskiego. [w:] Ks. M. M. Grzybowski, Duchowieństwo Diecezji Płockiej, wiek XIX, Płock 2014, T. 4, s. 231-232.