Gazeta Warszawska w Numerze 323 z 2 grudnia 1831 roku zamieściła poniższe ogłoszenie (zachowano oryginalną pisownię):

Kommissya Woiewództwa Płockiego podaie do wiadomości, że expiruiące z dniem 1 czerwca 1832 roku w tuteyszym Woiewództwie Dobra Rządowe niżey wyszczególnione, na zasadzie rozporządzenia Kommissyi Rządowej Przycho-dów i Skarbu z dnia 4 b. m. Nor 37, 159, wydzierżawione będą przez publiczną licytacyą w Biórze Kommissyi Woiewódzkieey odbywać się maiącą, na przeciąg sześcioletni pro 1832/1838, w terminach iak następuje:

Na dzień 15 Grudnia 1831 roku

Obwód Mławski

Ekonomia Sierpc

Naddzierżawa Ekonomii Sierpc, składaiąca się:

1. Z folwarków Studzieniec, gruntów przy Posthalteryi [1] w Sierpcu;
2. Z propinacyi[2] w całej Ekonomii, wyłącznie w wsiach Susk, Młodochowa i Gralewo;
3. Z młynów w Studzieńcu: Dwa młyny zwanego;
4. z rybołostwa na ieziorze Szczutowo, Orszulewo i na rzece Skrwa,

rocznie zł: 7339 gr: 23

[1]  Posthalter to nazwa dawnego zawodu w służbie pocztowej od czasu jazdy i Fahrpost. Postheaderami byli często prywatni ludzie, konie, a później także powozy i to zgodnie z umowami zawartymi na poczcie dla zmiany koni i dostępnego samochodu. Często Posthalter prowadził zajazdy w tym samym czasie. Aby mogli korzystać z podróżnych na dwa sposoby. Karczmy „Zur Post”, które wciąż można znaleźć w wielu miejscach, przypominają to wydarzenie. Posthalterei była operacją poczty. Pracownicy urzędu pocztowego często byli zamożnymi ludźmi, biuro przeważnie było przekazywane w rodzinie. Listonosz był mistrzem poczty i postilionów. Również liderzy mniejszych, drobnych zakładów konnych nazywano pocztą. Na podstawie : https://de.wikipedia.org/wiki/Posthalter

[2] Propinacja (łac. propinatio): [1] – wyłączne prawo właściciela dóbr ziemskich do produkcji i sprzedaży piwa, gorzałki i miodu w obrębie jego dóbr oraz przywilej do sprowadzania tych wyrobów z innych miast i czerpania z tego tytułu dochodów. [2]. Sprzedaż pańskiego alkoholu odbywała się w karczmie pańskiej, w której obowiązywał zakaz sprzedaży obcego alkoholu.     Przywilej propinacji dzierżawiony był często przez Żydów, sołtysów lub karczmarzy, a dochody właściciela dóbr z propinacji często przekraczały te z innych form działalności. Na podstawie: https://pl.wikipedia.org/wiki/Propinacja

Więcej w poniższym artykule:

71. 1831 – Naddzierżawa Ekonomii Sierpc, składaiąca się m. inn. z rybołostwa na ieziorze Szczutowo, Orszulewo i rzeka Skrwa