Ks. Władysław Ciechorski [1] – od. 01.VI.1923 do 11.IX.1931 roku

Władysław Ciechorski urodził się 13 października 1876 roku w Ciechocinku w diecezji włocławskiej jako syn Józefa i Marianny z Polskich. Po skończeniu szkoły powszechnej w Podgórzu pod Toruniem zgłosił się do zgromadzenia księży salezjanów. Wysłano go do Włoch, gdzie uczył się w Turynie, potem w Oświęcimiu i Krakowie. Święcenia kapłańskie otrzymał 29 marca 1902 roku w Krakowie, z rąk biskupa Anatola Nowaka, sufragana krakowskiego. Jako salezjanin pracował w placówkach prowadzonych przez to zgromadzenie. Po otrzymaniu dokumentów sekularyzacyjnych, od 1910 roku pracował w archidiecezji warszawskiej jako wikariusz w Latowiczach, Kamionnej, Kutnie i Białej Mazowieckiej.

W 1918 roku został przyjęty do diecezji płockiej. Jego pierwszym probostwem było Naruszewo, gdzie nominację otrzymał 19 czerwca 1918 roku. 12 maja 1922 roku został przeniesiony do Jeżewa, a po roku pracy, 1 czerwca 1923 roku otrzymał nominację na probostwo w Gójsku. W sierpniu tegoż roku parafię wizytował biskup A. Nowowiejski. Ponieważ kościół został niedawno zbudowany, wymagał wyposażenia i wystroju. W maju 1930 roku parafię gójską wizytował biskup L. Wetmański, który 639 osobom udzielił bierzmowania. Staraniem ks. Ciechorskiego kościół został wymalowany przez Władysława Drapiewskiego, odnowiono też plebanię i zabudowania, położono fundamenty pod dom katolicki.

12 września 1931 roku przeniesiony został na probostwo w Szydłowie. Z Szydłowa przeniósł się 17 września 1934 roku na probostwo w Malużynie, po wypadku ks. płk Więckowskiego[2]. Po dwóch latach pracy, 16 czerwca 1936 roku otrzymał translokatę do Sypniewa. Tam przeżył wojnę i okupację 1939-1945. Na skutek działań wojennych miejscowy kościół i budynki parafialne uległy całkowitemu zniszczeniu. Z tego powodu ks. Ciechorski nie miał gdzie pełnić posługi duszpasterskiej. 31 marca 1945 roku otrzymał nominację na probostwo w Brodowych Łąkach. 24 kwietnia przeniósł się na probostwo w Lutocinie, tam w 1952 roku obchodził 50-lecie kapłaństwa. Mieszkał w Lutocinie jako rezydent do śmierci.

Zmarł 4 kwietnia 1965 roku w Lutocinie. Zgodnie z życzeniem pochowany został w Toruniu, w grobie rodzinnym. Żył lat 90, w tym 63 lata w kapłaństwie.

[1] Na podstawie biogramu Ks. Michała Mariana Grzybowskiego. [w:] Ks. M. M. Grzybowski, Duchowieństwo diecezji płockiej, Tom 1 cz. 2, Płock 2008, s. 54-55.

[2] Strona internetowa parafii św. Wojciecha w Malużynie, Księża pracujący w parafii Malużyn, http://www.parafia. maluzyn.pl/swiatynia/13-ksieza-pracujacy-w-parafii-maluzyn [Dostęp 2023-02-18].